همه چیز در مورد سبک امپرسیونیسم در معماری

یکی از سبک‌های هنری که در ربع‌قرن پایانی قرن نوزدهم میلادی ظهور پیدا کرد؛ سبک امپرسیونیسم بود. این سبک عکس‌العملی به جا در مقابل تفکرات ماشینیزم و فلسفه‌هایی که جایگزین سبک رئالیسم شدند.

امپرسیونیسم همانند منشوری در برابر طبیعت و در جهت ایستایی حرکت می‌کند. نقاشی در فضای آزاد اولین بار توسط پیروان این سبک بسیار مورد استقبال قرار گرفت. شاید همین نقاشی در فضای آزاد بود که آنها را با مفهوم نور و اثر آن در بازنمایی حقیقی رنگ‌ها آشنا کرد. ادواردمانه (1883-1832) از پیشگامان سبک امپرسیونیسم بود که خود در گذشته علاقه وافری به ناتورالیسم و یا طبیعت‌گرایی داشته است.

سبک هنری امپرسیونیسم مهمترین سبک بعد از بعد از سبک‌هایی چون گوتیک و رومانتیک هستند. هنر امپرسیونیسم، هنر لحظات گذراست؛ این هنر میکوشد که یک حالت گذار در زندگی ما ایجاد کند؛ حالتی که ما احساس کنیم که از دوره‌ایی به دوره دیگر در حال ورود هستیم.

امپرسیونیست حس آشنایی زدایی را کنار میگذارد و همواره در حال خلق بدیعیاتی چون استفاده از رنگ‌هایی است که تاقبل از آن کمتر مورد استقبال بودند.

خصوصیات امپرسیونیسم در معماری

• نقاشی کردن در فضای آزاد
• حذف رنگ‌های تیره و سیاه ازتخته رنگ
• توجه به تاثیرات نور در رنگ‌ها در ساعات مختلف روز.
• کنارهم قرار دادن رنگ‌های متضاد (مکمل)، به منظور نشان دادن درخشندگی واقعی رنگ‌ها.
• عدم ترکیب رنگ‌ها با یکدیگر و استفاده از رنگ‌های خالص و مجرد.

نقاشان امپرسیونیسم با به کاربردن رنگ‌های طبیعت همراه با ذوق و علاقه بسیار، سایه‌ها، انعکاس رنگهای اطراف، و رنگهای روشنایی و سایه‌های آنها، به مطالعه عملی نور، تاریکی و سایه و نور متوسط و مطلق می‌پرداختند.

نقاشان مکتب امپرسیونیسم تلاش داشتند که درپناه نور به اعتلای رنگ بپردازند. سبک امپرسیونیسم در میان بنیانگذارنش چندان دوام نیاورد و پس از پراکنده شدن این سبک است که شاهد تولد سایر سبک‌ها از بطن آن همانند، کوبیسم، اورفیزم، فوتوریسم، دادایسم، کلاژ، سوررئایسم، آپ آرت و آبستره هستیم. در تمامی این سبکها نور و رنگ با یکدیگر به طرز منحصر به فردی عجین شده‌اند.